هر تعریفی و تمجیدی ، به خدا برمیگرده !!!
تعریف ها و تمجید ها فقط برای خداست وبس !!
یک شاخه گل جلویتان میگذارید ، میگویید : به به عجب گلی ! چقدر این گل قشنگ است ! چه بو دارد ! چه طراوتی دارد ! چه شاخه ای دارد ! این گل رنگین در وسط این شاخه ها ی سبز ، چه خود نمایی میکند !
یا مثلا ، کنار یک رودخانه نشسته اید ، و میگویید : عجب اب توپیه ، عجب منظره ی بکریه ، عجب درخت ها و کوه ها ی زیبایی اند !
یا مثلا ، یک ادم خوشکل رو میبینید ، و شروع میکنید به تعریف کردن از ان !
خدا میگه :
نگو چه گل قشنگی ، بگو چه خدای قشنگی ! نگو چه کوه و درخت قشنگی ، بگو چه خدای قشنگی ! نگو چه انسان قشنگی ، بگو چه خدای قشنگی !
سوال :
چرا باید این طوری بگیم ، مگه چه اشکالی داره ؟
جواب :
ایه ی اولی که تو نماز میخونیم چیه ؟
الحمد لله رب العالمین {1}
حمد و ستایش فقط مخصوص خدای جهانیان است
اون لامی که بر سر کلمه ی الله اومده لام تخصیص نام داره ، یعنی هر ستایش و تمجید و تعریفی اختصاص به خدا داره و بس !
منتهی خدا یک جلوه انداخت و این موجودات را روشن کرد ، ولی متاسفانه ، ما این جلوه ها و کمالات موجودات را از خود موجود میبینیم در حالی که اون موجود خود مخلوق میباشد ، و چیزی از خود ندارد !!
ولی فهم این مساله که تعریف ها همه اختصاص به خدا دارد کمی سخت است و در این باره
ایه قران میفرماید :
قل الحمدلله بل اکثرهم لا یعقلون {2}
بگو حمد در تمام مراتبش اختصاص به خدا دارد ولی اکثر مردم نمیفهمند .
خدا میفرماید : بگو که حمد اختصاص به خدا دارد ولی در ادامه ایه میفرماید ولی اکثر مردم این را نمیفهمنند !!
ان شالله خداوند به همه ی ما توفیق فهم واقعی دین را بدهد . الهی امین .
جهت مطالعه ی بیشتر به کتاب تفسیر ایه نور علامه طهرانی مراجعه شود .
منابع :
1- سوره ی حمد ، ایه ی1
2- سورهی عنکبوت ، ایه 63