چرا امام حسین علیه السلام با زن و بچه به کربلا رفت؟!
چرا امام حسین با زن و بچه رفت کربلا ؟
یکی از اقوام ما که خیلی ادعای روشن فکری می کنه، یه بار با حالت تمسخر تو یه جمع گفت ：
(بابا امام حسین چرا زن و بچه رو برد کربلا ... یه جوری این مطلب رو گفت که مثلا امام حسین نعوذ با الله کار خنده داری کرده و انسان عاقل این کار رو نمی کنه !!)
جواب این سوال اینه دقت کنید !؛
روزی محمد حنفیه برادر حضرت علی علیه السلام امد و به امام حسین علیه السلام عرض کرد：
اقا جان شما که دارید به کربلا می روید، قطعا کوفیان شما را خواهند کشت، پس چرا می روید ؟!
امام حسین فرمود جوابت را در اینده می دهم !
فردا ی ان روز محمد ابن حنفیه دید امام حسین علیه السلام وسایل خود را جمع می کند و با شتاب عازم کربلا می شود!
به امام حسین علیه السلام عرض کرد ، مگر قرار نشد جواب بدهید، چرا با این شتاب عازم کربلا شده اید ؟!
حضرت فرمود ：
بعد از پایان ملاقات تو رسول خدا را دیدم که فرمود ؛
(ان الله شاء ان یراک قتیلا)
خداوند می خواهد تو را کشته ببیند !
محد ابن حنفیه عرضه داشت (انا لله وانا الیه راجعون)
بعد مجددا عرضه داشت خوب چرا زن و بچه ی خود را به این سرزمین می برید؟!
حضرت امام حسین علیه السلام فرمود؛
(ان الله شاء ان یراهن سبایا)(1)
خداوند می خواهد این را هم اسیر ببیند
بنابراین ：
امام حسین علیه السلام به در خواست خدا این کار را انجام داده!
پس ایرادی به امام حسین نمی شودگرفت !
سوال مهم ：
شاید بپرسید مگر می شود خدا دستور بدهد که برو و خودت و یارانت را شهید کن و زن و بچه ی خود را اسیر کن!
مگر می شود خدا همچنین چیزی بگوید! اخه این با عقل جور در نمی یاد ؟!
جواب اینه دقت کنید!؛
بله خدواند برای انسان های مثل ما از این امتحان ها نمی گذاره چون همون اولش مردود میشیم . اما برای نور چشمی های خودش از این امتحان ها میگذاره تا تمام انسان ها را متحیر کنه !
مثلا مشابه داستان کربلا در قران هست ان جایی که خداوند به حضرت ابراهیم علیه السلام دستور داد سر پسر خود اسماعیل علیه السلام را ببرد !
دقیقا مثل کربلا که خدا فرمود می خواهم حسین را کشته ببینم و زنان بچه ها را اسیر !
قسمت جالب ماجرا اینجاست که وقتی حضرت ابراهیم نتوانست سر پسر خود را ببرد، خداوند فرمود ای ابراهیم شما در امتحان الهی پیروز شدید و به جای اسماعیل خداوند کسی دیگری را جایگزین کرده است و این ایه نازل شد ：
و فدیناه بذبح عظیم (۲)
و جایگزین کردیم ان را به ذبح عظیم دیگر .
که تمام روایات و احادیث فرموده اند که این ذبح عظیم امام حسین علیه السلام می باشد!
نکته ی مهم ：
شاید تصور کنید امام حسین و حضرت ابراهیم علیهما السلام کشته شدن بچه هایشان برایشان اسان بوده! و انها اصلا محبتی نداشتنند !
این تصور صددر صد غلط است زیرا امامان و پیامبران علیهم السلام از همه ی انسان ها بیشتر نسبت به افراد محبت و علاقه دارند اما بحث در امتحان الهی است که در انجا دستور ، دستور خداست و بس . و خدا هم قطعا برای همه به خصوص امام علیه السلام خیر می خواهد .
نتیجه؛
حالا که امام حسین در این راه از تمام هستی خود مایه گذاشت وعاشقانه در راه محبوبش قدم نهاد ، ماهم به جای غم و ناراحتی بیاییم عاشقانه به این ماجرا نگاه کنیم تا ماهم از این سفره ی پربرکت متنعم بشویم .
منابع؛
۱_ لهوف ، قسمت ملاقات محمد ابن حنفیه با امام حسین علیه السلام ( داستان بالا نقل به مضون است)
۲_ سوره ی صافات ، آیه ی ۱۰۷
