دل به خدا بده، فقط.....
به غیر خدا دل نبند، ضرر می کنی !؟
در فلسفه یک قانون داریم که می گوید ؛ ( ماده فساد پذیر است) یعنی هر چیز مادی دایما در حال تغییر است و در حالت ثابتی نمی ماند!
مثلا ： یک فرش بعد از ۵۰ سال استحکام خود را از دست می دهد و پو سیده می شود . و یا مثلا یک ماشین بعد از ۴۰ سال فرسوده می شود و یا مثلا یک خانه بعد از ۵۰ سال فرسوده می شود و همچنین است تمام چیز های مادی در دنیا .....
بنابراین اگر انسان دل به این چیز های مادی ببندد، همراه با خراب شدن آن چیز مادی ، دل این انسان هم دچار تغییر و تبدل می شود و چه بسا شخص دچار ناراحتی و افسردگی هایی شدیدی بشود .
زیرا دل را به جایی گره زده است که هر لحظه آن چیز در حال تغییر و تبدل است و بدیهی است که روح و روان انسان هم بر اساس ظروف مرتبطه با تغییر آن چیز متغییر خواهد شد . که در این حالت قطعا آرامشی برای انسان رخ نخواهد داد !
در قرآن کریم خداوند می فرماید ؛
وکل شی هالک الا وجهه( قصص، آیه ی ۸۸)
هر چیزی از بین می رود الا پروردگار.
بنابراین فقط به خدا دل ببندیم زیرا تنها چیزی که تغییر و تبدل و فساد در آن راه ندارد فقط خداست و بس .....
