یکی از مسائلی که
در دین مسیحیت وجود دارد این است که، حکمی برای کسی
صادر نمی شود! یعنی اگر انسانی زنا انجام دهد، یا شراب بخورد، یا حتی دزدی کند و...
هیچ حکمی از جانب دین مسیحیت برای آن شخص اعمال نمی شود! و آن شخص واگذار می شود به
قوانین آن کشور! یعنی خود دین مسیحیت حکمی برایش ندارد! اما در دین اسلام از بدو تولد تا کفن و دفن انسان احکامی وجود دارد،
و اگر انسانی به شخص دیگری ظلم کند، خود دین برای آن شخص احکام و مجازاتی دارد! نه
اینکه بگویید ما حکم نمی کنیم بلکه قوانین کشور باید حکم کند! چه بسا قوانین کشور بر اساس ظلم پایه ریزی شده باشد!
البته انسان باید به قوانین هر کشوری احترام بگذارد،
ولی بحث در این است که چرا خود دین نباید برای افراد ظالم احکام و مجازاتی داشته باشد!؟
آیا دینی که خودش به صورت مستقل برای ظالم ومظلوم احکامی دارد، جامع وکامل تر است،
یا دینی که احکام و مجازات را خودش ندارد و به قوانین آن کشور سپرده است!؟ و معلوم
نیست قوانین آن کشور براساس ظلم پی ریزی شده است یا عدل! پس قطعا دینی که خودش قوانین
و احکام داشته باشد کامل تر است و سپردن مجازات به قوانین هر کشور، یک نقص برای آن
دین محسوب می شود، چون شاید آن قوانین کشور بر اساس ظلم پایه ریزی شده باشد.
کشیش معروفی به نام (ادوین) می گوید، در دین مسیحیت
حجاب، محرم ونامحرمی وجود ندارد، اما در دین اسلام می بینیم که به طور کامل حد و مرز
محرم ونامحرم مشخص شده است، به نظر شما کدام دین بهتر است؟!
جواب:
اگر زنی
با بی حجابی خود باعث شود، امنیت روانی مردها مختل شود، آیا این کار درست است، یا اینکه
زنی با حجاب وپوشش خود از هرگونه انحراف مردان در اجتماع جلوگیری کند!؟ شاید بگویید
انسان باید ظرفیت داشته باشد و با دیدن یک زن بی حجاب خودش را گم نکند! در جواب باید
بگویم که، زن و مرد مثل آهن ربا می باشند و همدیگر را جذب
می کنند! و اصلا فرهنگ و ظرفیت نمی تواند جلوی این امواج مغناطیسی بین زن و
مرد را بگیرد! و مصداق واضح این مساله را می توان در کشورها ی غربی دید، که به خاطر
رعایت نکردن حجاب، به جایی رسیده اند که آمیزش با محارم
را جزو افتخارات خود می دانند! (نعوذ باالله)، پس با کمی دقت می توان فهمید که این
آموزه در دین مسیحیت باطل می باشد، چون امنیت روانی جامعه را از بین می برند.