چرا از مرگ می ترسیم ؟

                    چرا ما ادما از مرگ می ترسیم ؟

مقدمه :

من  خیلی از ادما رودیدم که تا اسم مرگ می یاد ، تمام بدنشون شروع می کنه به لرزیدن ، یعنی خیلی می ترسن و اصلا دوست ندارن اسم مرگ روجلوشون بگی ! واقعا چرا ما ادما این قدر از مرگ می ترسیم ؟ یعنی خدا مرگ را برا ما گذاشته تا موجب ترس و وحشت ما بشه ؟ دوستان عزیز با خواندن این مقاله ی کوتاه متوجه خواهید شد که چرا ماانسان ها این قدر از مرگ می ترسیم ، پس تا اخر با ما باشید .

 

مردن برای چه کسانی سخت است :

کسانیکه در دنیا زندگى مى‏کنند و دل به ظاهر دنیا مى‏دهند و ابداً با باطن کارى ندارند و از وجدان خود که در حقیقت مربوط به خداست کمک نمى‏گیرند، و حواسّ خود را جمع نمى‏کنند، بلکه بدون حساب زندگى می کنند ، و همیشه در دلشون  محبّت دنیا رو زیاد می کنند تا  جائیکه دیگر هیچ  مقصودى غیر از رسیدن به ارزو های دنیایی خود ندارند ، مردن براى این افراد سخت که چه عرض کنم وحشتناک است !

 

چرا مردن برای این انسان ها دشوار است ؟

چون یک عمر زندگى کرده اند، وعمر و سرمایه وجودى خود را فقط براى بدست آوردن دنیا مصرف کرده اند، یعنی مثلا ، کل عمر خود را صرف خرید خانه و ماشین و طلا و... گذاشته اند ، به عبارت دیگر تمام دوران عمر خود را که عبارت است از زمانها و سالها و ماهها و روزها و ساعت‏ها و دقیقه‏ها و لحظه ها  ، براى بدست آوردن این مسایل دنیوی بسر کرده اند ! و اصلا برای خود و خدایشان وقتی را خالی نگذاشته اند .

بالاخصّ اگر این امور دنیا را با رنج و زحمت بدست اورده باشند ، یعنی با مشقّت فروان این امور را تحصیل کرده باشند ،چون در این حالت علاقه هم به ان چیز بیشتر می شود و طبعا دل کندن از ان هم بسیار سخت تر خواهد شد ، چون ان مساله ی دنیایی رفته و در قلبشان محبت ایجاد کرده است و طبعا دل کندن از ان هم سخت خواهد بود! بنابراین موقع مرگ همین مساله ی دنیایی می اید و انسان را میخ کوب می کند !

 

چرا دل به دنیا بستن موجب ترس از مرگ است ؟

چون این شخص با این ویژگی ها قطعا به هر یک از اموال دنیا محبّت پیدا کرده است و هر یک از این مسائل دنیایی مانند زنجیرى دل او را به خود بسته است؛ حالا این بنده خدا مى‏خواهد از دنیا برود، دل خود را وصل به هزاران زنجیر مى‏بیند که از هر طرف او را به این امور دوخته است!

... اموال او، دوستان او ، بچه های او زن او خانه او و ماشین او موقعیت اجتماعی او ارزو های او و

خوب طبیعی است که در این حالت دل کندن از این دنیا دیوانه کننده است !!

 حالا با این شرایط اگر به کسى بگویید: یک سال دیگر مى‏میرى یا مثلًا ده سال دیگر مى‏میرى، دنیا در چشمانش تاریک و سیاه می شود ، انگار تمام عذاب‏ها و کوهها را روبر سرشان خراب کرده اید! خوب معلوم است دیگر دودوتا می شود چهارتا ، چیزی نکاشته ایم که برداشت کنیم !

 

نتیجه :

پس علت ترس ما از مرگ دل بستگی ها و تعلقات دنیایست و همچنین عدم انس و سنخیت با خود خداوند .

 

خدا وند می فرماید یا من یا دنیا ؟! به این ایه توجه کنید :

إِنَّ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَآءَنَا وَ رَضُوا بِالْحَیَوةِ الدُّنْیَا وَ اطْمَأَنُّوا بِهَا وَ الَّذِینَ هُمْ عَنْ ءَایَتِنَا غفِلُونَ* أُولئِکَ مَأْویهُمُ النَّارُ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ (1)

 : خداوند عزّ و جلّ مى‏فرماید

 بدرستیکه کسانیکه امید لقاء و زیارت ما را ندارند و به حیات پست و زندگى آلوده دنیاى غرور راضى شده و بدان تکیه زده‏اند و آن کسانیکه از آیات ما در غفلتند، محلّ و سکناى آنان آتش است؛ در اثر صفات و کردارى که کسب کرده‏اند .

 

ان شا الله خداوند تمام تعلقات دنیایی ما را بگیرد .الهی امین.

 جهت مطالعه ی بیشتر به کتاب معاد شناسی علامه طهرانی ، جلد 2 ، ص256 مراجعه کنید.

 

منابع :

1- دو آیه (هفتم و هشتم از سوره یونس)

 

 وبلاگ :

 parvazkade.blog.ir